ortaokulda severek, lisede etrafımızdakilere utançtan söyleyemerek izlediğimiz çizgifilm. Pikaçunun elektrik saldırılarıyla kendimizden geçer, sıkörtılın su tabancasıyla gaza gelir, çarizardın asi tavırlarını hayranlıkla izlerdik. Balbazarın jilet yapraklı sarmaşık kırbaçlı savaşlarını "hey maşallah" "hele hele" türünden nidalarla yerimizde duramayarak seyreder, boş yok olanlara para yetiremediğimizden küçük paket cipslerde taso çıkmadığında hüzünlenirdik. Bizim mahalleye cips kültürünü de yayan pokemon tasolarıdır. Birde pokemonlarla yada pokemon eğitmenlerinin model alınması vardır ki sınıfta herkesin bir pokemon olmalarına ve dövüşmelerine kadar varır. Ve pokemonların kendine özgü sesleri. Birinin bile taklidini doğrudüzgün yapamamaya içten içe üzülür, bunu başarabilen arkadaşlarımızın önünde eğilmesini bilirdik. Well- hasılıkelam , hepimiz bunları yaşadık. Hepinizin içinden bir parça gidiyo pikaçuyu gördüğünüzde..itiraf yahut itiraz eden?
-tamam iyi işti geri dön şimdi m balgo.
-eeeemm bbbaallgoooaaahh!
