fakir insanları zenginliğe karşı bilemek, ona karşı militan olarak kullanmak kolaydır. birkaç tatlı söz ile birlikte biraz da umut verirseniz hepsi sizin için ölmeye hazır militanlara dönüşürler.
humeyni de bunu güzelce kullanıp, işi bitince yine fukaraya zulmeden liderlerden sadece biridir.
bunu anlamak için gazetelerin magazin sayfalarına kadar düşen "iran'ın zengin çocukları" başlıklı haberlerde yaptıkları havuz partilerine bakmanız yeterli olur.
fukaranın halini görmek içinse sokak ortasında, halkın gözü önünde kırbaçlanan, hakarete uğrayan kadınlara bakmanız yeterlidir.
yani güzel kardeşim; zengin her zaman zengin gibi yaşar. fakirse her zaman fakirdir.
bu durumu değiştirecek bir sistem halihazırda yok.
iyisi mi biz en azından sokak ortasında hakarete uğramayacağımız, kılığımız kıyafetimiz yüzünden itip kakılmayacağımız, görece daha insani sistemlerden şaşmayalım.
fakir de olsak en azından sokağa çıktığımızda insan olduğumuzu, birey olduğumuzu, özgür olduğumuzu hissedebilelim.
değil mi?
ille de çoban isterim diye götünü yırtmanın bir alemi yok.
