istanbul Van arası otobüs yolculuğunun, yoğun kar yağışından dolayı dört gün sürmesi, kırşehirde dinlenme tesisi masalarında yüzlerce insanla iki gün boyunca masalarda yatıp kalkmak ve tuvaletlere ödenen yüksek meblağ yüzünden en sonunda isyan çıkması... Dinlenme tesisindeki durumu fırsat bilen pezevenklerin dışarıdan ( artık nasıl getirdilerse) kadın getirip pazarlamaları, esrar eroin satışının dahi yapılması... En sonunda bir türlü açılmayan yoldan dolayı yolcuların ayaklanması ile vali ve emniyet müdürünün tesise gelerek insanları teskin etmeye çalışmaları ve o gece bütün yolcuların yoğun bir emekle açılan yoldan kırşehire getirilerek kyk yurduna yerleştirilmeleri... o geceyi de hiç tanımadığım şişman bir çocukla tek battaniye altında aynı yatakta yatma mecburiyetinde kalarak geçirmem... Sabah şoförün bütün ayak diremelerine rağmen, ailesini alıp ankaraya geri dönenlerden dolayı bir avuç kalan biz yolcuların bitmeyen ısrarı ile yola çıkışımız ve yolda binbir badireyi atlatıp buz kesen bir gecenin son karanlığında menzile ulaşmam ve böylelikle bu macerayı da ardımda bırakmam...
Vay be, vangölü turizmin üçüncü sıra 9 numara cam köşesi yolculuğu hayatımın enlerinden biri oldu... 7 yıl olmuş hala geniş yer kaplar hafızamda.
