baran, izlediğim en pespaye, alelade filmlerden biri.
öncelikle karşılıksız aşk falan anlatılmış değil, anlatılamamış. aşktan çok tutkuya benziyor, ki o da filmde netleşmemiş.
film belki karşılıksız aşk yaşamış, birtakım duygularını içine atmış insanları etkileyebilir, ancak bu sadece konudan dolayı olabilir.
filmde gerçeklik etkisi iyi gidiyor ancak oyunculuklar çok kötü. çoğu oyuncunun yüzünü doğru düzgün göremiyorsunuz bile.
Belirsizlikler var örnekler vereyim:
öncelikle işveren iyi mi kötü biri mi belirsizliğini koruyor. filmin sonunda kaç kişi rahman'ın kucağındaki çocuğu farketmiştir, ne alaka anlaşılmıyor. bir başka örnek; 1 yıllık para nereye gitti kaçırabilirsiniz. filmde bazı sahneler tam anlaşılmıyor.
film bittiğinde "ee ne şimdi bu?!!" dedirtiyor. latif rahman için her şeyini sattı, kimliği gitti, 3 ay bedava çalışma sözü verdi vs.. ama bu ağır bedelleri çekerken onu izleyemiyorsunuz çünkü film bitiyor.
internette bu filmi beğenenlere dikkat ederseniz etkilendikleri şey filmin konusu. ne oyunculuk ne kurgu hiçbirinden bahseden yok pek. majidi'ye gıcığım falan yok * sonuçta ne o beni tanır ne ben onu. ancak gerçekten bu film olmamış.
beni şaşırtan bu kadar uyduruk bir filme bu kadar çok methiye düzülmesi. iran sinemasını yazık geçen zamanınıza. sakın izlemeyin. boş tenekeden başka bişi değil.
