Konuşacak bir şeyi olmadığından susanları toplum gözünde etkisiz eleman yapan fiil ya da fiilsizlik halidir.
Konuşacak bir şeyi olup susanlar için ise içerde kopan kıyametler yüzünden dışardaki gerçekliğin algılanışı güçleşebilir, bozulabilir.
Başkaları iyi ya da kötü bir şey derler ve diğer insanlar iyi ya da kötü buna bir tepki verir söz konusu kişi bu geri dönüşe bağlı olarak her konuşmasında ve her geri dönüşte kim olduğunu, sınırlarını neler yapabileceğini öğrenir. Fikirlerinin cümlelerinin reel dünyadaki değerini bir nevi fiyatını öğrenir.
Sessiz olan insan ise ne kadar güzel olursa olsun kafatasında yankılanan incilere dışardan bir tepki gelmediği için hep biraz yarım kalır. Cümleler ifadeler tamdır ama sesinize ait değildir sanki size ait değilmiş gibi hissedersiniz. Değerli mi basit mi? Karar veremezsiniz, siz değerli misiniz yoksa kendinizi mi abartıyorsunuz bilemezsiniz.
Sessizlik bence bir hatadır. Kaynağı ister sizde olsun ister çevrenizde, kendi sesinizi duymadan kurduğunuz her cümle biraz aldanış birazda kopuştur.
