izlememekte, izlerken bakamamakta, bilmem kaçıncı dakikada dayanamayıp filmi kapatmakta ne kadar haklı olduğunu okumak için bu başlığa gelen arkadaşları karşılayalım önce. Kesinlikle bu yönetmen kahrolası çılgın psikopatın birisi böyle insanları asmak gerekir. Bence siz hassas duygularınızı bu başlık altında daha da törpülemeyin. Ve evet nasıl kusuyordu geri zekalı ya!..
Şimdi biraz filmi konuşalım. filmin hangi siyasi kavrama bilmem ne sistemine nasıl göndermeler yaptığını bilmiyorum. Çok fazla ilgilendiğimide söyleyemem. Benim için asıl malzeme ve asıl konu olan insan daha önemli ve tek cümleyle özetleyecek olursam insanın zaafları olabilecek en yalın şekillerle önümüze konmuş. Özellikle mekan çeşitliliği olmaması koskocaman filmde mekan sayısının bir elin parmaklarını geçmemesi anlatılmak istenenin daha derli toplu olmasını sağlamış diyebilirim.
Dedemizi izlerken ne hissettiniz bilmiyorum. Normal olmadığınızı varsayarak bilmiyorum normal insanlara göre ise dedemizin bilimsel pekçok sapkınlık ifadesi ile tanımlanacağı kesin. Fakat kesinlikle bu konuda dedeye sahip çıkmak gerekir. Dedenin yalnız olmayıp kumandanla ya da onun ailesiyle olduğu sahneleri hatırlayalım anormal bir tavır ya da sapkınlık hali görülmediği aşikar. Peki yüz yüze geldiğimiz konuştuğumuz ve karşımızda normal olan insanların tek başlarınayken dedemizi aratmayacak hal ve hareketlerde bulunmadıklarını nereden biliyoruz? Diğer taraftan hayatı boyunca bir aileye hemde naalet olası bir aileye ağır şartlar altında hizmet etmek zorunda olan bir insan. Kitabı, televizyonu, arkadaşı, avmsi, facesi, twitteri kısacası bir insanın kendisiyle yüzleşmesine engel olan bu döneme ya da o dönemin kendi şartlarına ait olanıkların tamamından mahrum olan bir insan intihar etmediyse ne yapar? Siz olsanız ne yaparsınız? Bir an değil bir ay değil yıllarca ömür sonuna kadar o tahta yığının ortasında hırslarından içindeki kötülükten ne kadar saklanabilirsiniz?
Bu adam hakkında kötü düşünen örnek insan müsveddelerinin aksine ister korkudan olsun ister başka bir nedenle sahiplerine herhangi bir şekilde zarar vermeyerek ne yapıyorsa kulübesinde ya da gözlerden uzakta yapan, başka insanlara karşı içindeki kötülüğü sınırlayan bu adam gözümde kesinlikle bir irade şampiyonudur. En az sınıfımızdaki iş ofisimizdeki kaldırımdaki hatta evimizdeki bir insan kadar normaldir. Kendisine karşı yaptıkları yüzünden kimseye hesap vermek zorundada değildir. Bununla birlikte olası bir paralel evrende olası aynı şartlar altındaki sen ben için biz için ayna görevi gördüğü için teşekkür edilmesi gereken saygı duyulması gereken bir dededir. Teşekkür ederiz dedeciğim umarım öbür tarafta daha zayıf ve tüysüz birilerini bulursun. Umarım öbür tarafta özgür olursun.
Biraz da Şampiyonumuzdan bahsedelim.
Şampiyonumuzdan sonra bahsedelim.
