en rezil olduğum an sanırım lisede, lise üç veya dörtte hoşlandığımı düşündüğüm çocuğun bunu öğrenmesi ve -affedersiniz- tam bir züppe gibi davranması idi. üstelik bilmesini bile istemiyordum. kızlara güven olmuyor cidden hemen yetiştirdiler. onun ile sevgili ya da ilişki bile hayal etmiyordum. öyle tüm sınıfın içinde aşağılardı gördüğünde. okul çıkışlarında da keza öyle. her fırsatta laf değdirirdi. yüzüme bakarken tiksinçmişim gibi ifade takınırdı. vs. üzücü hala hatırladıkça. o günden sonra yüzüne bakamadım, uzaktan ne yapıyor diye bakardım ama. sanırım o salak uzun süreli sevebildiğim tek kişiydi. takıntı ya da. genelde utangaç birisiyim zaten ama bu benim isteğim dışında gelişen bir olaydı o yüzden bu.
edit. şimdi baktım facebook adresine de hala aynı sadece kilo almış. bi de kas yapmış ama yakışmamış bnc. askere gidince değişmiş kısaca ne ise.
