uludağ sözlük mobil

387.

şu hayatımda önem verdiğim yegane insandır ananem..

yaklaşık 3 yıldır hastalığıyla ilgileniyorum. Anlatmak istediğim çok şey var zira bu konu üzerinde ve buradan yol alarak pek çok konuda..

bugün konu başka..

deli gibi titizlenip her işine koşturuyorum..

bugün yine kontrole götürdük hastaneye..

ilgili birime ve doktorun yanına tek başıma girdim..

bana söylenen, kalan vaktimi güzel geçirmemdi..

anadolu liseleri sınavına çalışırken dedem yanımda ölmüştü..

manyak beyi çok özledim bir kere göreyim diyen aşık zevraki dedem beni ben de onu göremeden öldü..

dayımı kaybettim sırf bu yüzden güneş gözlüğü takmayı bıraktım..

yakın arkadaşımın babasını ellerimle toprağa verdim..

hemen hepsinde canım yandı.. ama gözümden sadece bir keresinde yaş geldi..

şimdi yüzüne karşı zaman verildi..

sırf bu doktor-manyak konuşmayı ayrı bir anlatı konusu..

şimdi ananem çok yakınımda ve ben gün her akşam gidip onu izliyorum, her dakika çöküşünü yaşıyorum..

daha başka ne yapabilirim sabahtan beri düşünüyorum.. hadi maddi durumum iyi de buraya kadar getirebildim..

diğer insanlara bu durumda acır mıyım acımaz mıyım ondan bile emin değilim..

mal gibiyim, durgun ve sessiz..

oysa ki ben ölümü bile yenebilmeliydim!

maniacdepressive 22.11.2016 18:48

3 ...

anneanne