Kahveye en güzel sessizlik yakışıyor. Sonra içini saran garip bir mutlulukla kahveni yudmluyorsun. Kahvenin verdiği hafif ürpertiyle bazen gülümseyerek bakılası bir manzara arıyorsun, hayat bu ya bazen buluyor bazen bulamıyorsun. Ama sessizliğinle kahvenle belki yanında bir parça çikolatanla kendinle kalıyorsun. Mutlu olmak için başka bir şeye gerek varmı?
