11.
-
Bir insan görüyorum, kıyıda köşede. Gördüklerim var, bir de göremediklerim. Gördüklerim beni acımasızlaştırırken görmediklerim ise beni duraklatıyor.
Önceden tanıyormuşum gibi ama tanımadığım.
içerden içeri vardır diyorum, belki bir bildiği vardır. Onun gördüklerini ben göremedim diyorum.
Geçmişten gelen yanlışlarla dolu biri var.
içinde kendince yüzlerce acısıyla bir insan.
Hayatın ne olduğuna dair bildikleri, aslında bilmedikleri olan bir insan.
Hayatı kendi çevresine hapsetmiş, bir türlü çıkamayan biri bu. Çıkmaya çalışıyor fakat izin verilmiyor.
Yıllar geçmiş, içinde kalan binlerce yapamadıklarıyla bir insan. Yabancılaştığım, yabancı biri.
O benim, benim çocukluğum.
Yaş 30, artık tanıyamıyorum.
