Halen devam eden erasmus dönemimde Avrupa'dan çeşitli insanlarla tanışırken fark ettiğim gerçek. Ciddi anlamda insanlar Türkiye'ye ve Türkiye'de yaşayanlara acıyorlar. Özellikle türkiyede olanları bilenler, biraz haber takip edenler Türkiye'ye bakıp kendi hallerine şükrediyor gibiler. Türkiye'de bombalar patlıyor hep korkmuyor musun diye soranlar, neden olan her şeye rağmen her seçimde bu adamı seçiyorsunuz diye soranlar, tecavüzün meşrulaştırılma çabaları hakkında Türkiye için büyük bir ayıp bu nasıl olabiliyor diyenler ve bunlara benzer başka sorular soruluyor. Hiçbirine adamakıllı cevap veremiyorum. Bizim millet "biz dünya gücü olacaz, siz bizi kıskanıyorsunuz onun için böyle düşünüyorsunuz" diye düşünüyor mu diyim adamlara. Halimize acıyorlar diyecek bir şey bulamıyorum. Adamlar Türkiye halkının neden inadına aynı hataya düştüğünü, ülke gittikçe boka batarken Avrupa için acınarak bakılacak ülke durumuna gelmişken neden aynı insanları yönetimde tuttuklarına anlam veremiyor.
Ben de hiçbir şey diyemiyorum. Ne diyim anasını satıyım adamlar haklı. Bizim boynumuzu büktürüp ülkemizden utanmamıza sebep olanlar utansın.
Edit: bu bahsettiğim "avrupalı" insanların hepsi sevdiğim arkadaşlarım. Hiçbiriyle Ülkeleri yarıştırmıyorum. Bu entrynin amacı sadece Avrupa insanlarının Türkiyenin şuanki durumu için Türkiye halkına üzüldüğünü göstermek. Kimse gelip ülkemle dalga geçmedi ya da ülkesini yüceltip Türkiyeyi yermedi. Bu insanlar Ne ırkçılar ne türkiye düşmanılar. Hepsi sevdiğim, iyi niyetli ve tatlı insanlar. Onun için sen niye onun yüzüne bunu çarpmadın falan demeye gerek yok. Öyle bir durum yok çünkü.
