Carl Schmitt’e göre Ohal hukukta öngörülemeyecek bir durumdur, ne acil bir
durumun ne de zaruret halinin ne zaman ortaya çıkacağı tam olarak bilinemez ve
aynı zamanda bu durumlarda nelerin ortaya çıkabileceği içeriksel olarak tek tek
sayılamaz. Bundan dolayı da Ohal’de hukuk devleti anlayışına yer olamaz.
Anayasa böyle bir durumda olsa olsa kimin müdahaleye yetkili olduğunu yani
egemen olanı belirleyebilir. Egemen olan hem acil bir durum olup olmadığına
hem de bu durumu engelleyebilmek için neler yapılmasına karar verendir.
Egemen normal durumlarda geçerli olan hukuk düzeninin dışında olmakla beraber
yine de bu düzene aittir; çünkü anayasanın tümüyle askıya alınmasına yetkilidir
Burada Schmitt’in vurgulamak istediği nokta “Egemenin” kim olduğunun
farklılık gösterebileceğidir çünkü Ohal’e karar verecek olan askeri bir bürokrasi,
müteşebbis ruhun hâkimiyeti altındaki özerk bir yapı veya radikal bir parti örgütü
olabilir. Burada belirtilen “Egemen” o anda devletin başındaki başkan,
Cumhurbaşkanı veya Kral olmayabilir burada esas nokta son tahlilde kararı
verecek olan güçtür yani egemendir. Schmitt her düzenin bir karara dayandığını
belirtir ve üzerinde çok kafa yormadan çok açık bir kavrammış gibi algılanan
hukuki düzen kavramının da hukukun bağımsız iki unsurunu içerdiğini belirtir.
Diğer tüm düzenler gibi hukuki düzende bir norma değil bir karara bağlıdır
.
Schmitt’in Ohal ile ilgili eleştirilerinde anahtar kavram “karar”dır ve hareket
noktası burasıdır. Schmitt’e göre karar kavramından ayrı düşünülemeyecek başka
bir kavram ise istisna mefhumudur; çünkü normal olan hiçbir şeyi kanıtlanamaz
oysa istisna buna oldukça elverişlidir. istisna gerçek hayatın gücüdür ve tekrardan
katılaşmış mekanizmaların kabuğunu kırar. Schmitt, istisna halini hukukla
hukuksuzluk arasındaki sınırda yer alan bir olası durumu kavramlaştırmak için
kullanır. Siyasal birliği tekrar kurmak adına hukuku askıya alan siyaset de gösterir
ki hukuk ve düzen aynı şey değildir. Yazara göre istisnai durumun birer nişanesi
olan olağanüstü tedbirler politik olayların birer sonucu ise bunu hukuk
perspektifinden anlamak güçtür. istisna durum bizzat kendisinin yasal formudur
bundan dolayı da hukuk’un hayata girmesi de esasında istisnai durum
sayesindedir. Ona göre hukuk’un kendini askıya alması hayat içinde cereyan
ediyorsa, o halde istisnai durum insanın hukukla ilişkiye girmesinin eşiğidir.
(bkz: Olağanüstü hal uygulaması ve teorik temelleri Muhammed Behçet).
