Herkesin bildiği bir şehirde, herkesin boğulduğu bir kalabalıkta, herkesin birbirine çarptığı yollarda, kimsenin tanımadığı bir adamdı. Olabildiğine sessizdi, alabildiğine yalnızlık taşıyordu cılız omuzlarında. Ortadan ikiye ayırdığı saçları apolitik bir insan olduğunu simgeliyordu O’na göre ama bu da kimsenin umurunda değildi. Belki söyleyecek çok sözü vardı da dinleyecek hiç kimsesi yoktu. Okyanus ortasında bir kara parçası gibiydi. Esas hayat oradaydı ama herkes bir tek maviyi görmek istiyordu.
Her insan gibi doğmuştu, büyümüştü ve yakında yaşlanıp ölecekti. Belki çok büyük hayalleri de vardı ama kimsenin bundan da haberi yoktu. Kimselerin haberi olmadığı bir şey daha vardı. O bir süper kahramandı. Ne pelerini, ne özel yetenekleri ne de dilden dile dolaşan hikayeleri vardı. Kahramanlığı da tıpkı kendisi gibi fark edilmiyordu. Bir halk kahramanıydı ama halk bunun farkında değildi. Muhtemelen hiçbir zaman da olmayacaktı.
