benimdir. 12 yaşlarındayken her boka ağladığımın kanıtıdır.
ağladıktan sonra neden ağladığımı tekrar düşününce bir daha ağladığımdır.
ve biraz saf olmamdan kaynaklanan filmlerde ölüm v.b gerçekten iyi oynanan sahnelerde fazla empati kurarak gözlerimin dolmasıdır.
insanların yanında kendimi ne kadar güçlü göstereye çalışssamda, zorlansam da. evde veya yalnız kaldığımda derin düşünceler içerisinde kendimi çok güçsüz hissettiğim zamanlar oluyor. lakin ne kadar duygsal olsamda, ani parlamalarım her şeyi terslemem burcum ile her zaman çelişki içerisinde kalmıştır.
