jean piaget'nin tanımından yola çıkarak bencillikle arasındaki farkı şu örnekle sergileyeceğim kavram. (yanlışım olursa uzmanlar el atın)
çocuğun elinde topla yanınıza gelip "hadi futtol oynayalım" deyip ısrar etmesi (4,5 yaşındaki yeğenim gibi) empati yapamadığı için sizi de kendisi gibi oyun oynamaya müsait olarak gördüğü içindir. başka bakış açılarının farkında değildir; kendi açısından bakar olaya, sizin işten geldiğiniz, yorgun olduğunuz onun için pek bir şey ifade etmez. bu nedenle ısrar eder. zaten adı üstünde benmerkezcilik empatinin olmaması demek.
özetle üstünden geçilirse; çocuk kendi düşüncesinden başka farklı düşünceler olabileceğini kabul etmez. bu çocuk çok bencil deyip itip kakmayın yani.
ha ama çocuk büyüdüğü halde (oku öncesi yaşını geçtiyse) hala karşısındakinin rolüne giremiyorsa, kendi dediğini yaptırmaya zorluyor, anne babayı parmağında oynatıyorsa bencilliktir.
