çocukken çok çapkındım. halamın çok güzel arkadaşları vardı. sene 95-96 göbeği açık t-shirtler at kuyruğu saçlar falan. neyse birinin adı arzuydu. ben bok kadar bebeyim ama yangınım hatuna. bana macarina dansı yaptırıyolardı gözünün içine bakıyodum beni sevsin diye. keza seviyolardı da zaten.
nitekim bir gün parka gittik. bu arzu salıncakta sallanıyor. bunların erkek arkadaşları falanda var halam izni beni gezdircem diye koparmış. arzu sallanırken geri gittikçe ben önünden koşuyorum karşı tarafa geçiyorum. bu da gülüyor. bende türlü şebeklikler say say bitmez o zamanlar. velhasıl küçük bir zamanlama hatasıyla salıncak bodozlama bana giriyor tabi. kaşım falan açılıyor kanı görünce arzu bağırmaya başlıyor. ben gerisini pek hatırlamıyorum. bayılmışım o sırada. hastanede gözümü açtım. yani birini açabildim diğerinde stent var. arzuyu gördüm nasıl ağlamış kızcağız gözleri kıpkırmızı olmuş. keza halamda öyle. evdekilere haber vermemişler. arzu özür falan diliyo tabi. bende şebeklik bitmez. bi kere öpersen affederim dedim dudağımdan öptü beni. lan nası mutlu oldum kaş maş hikaye ondan sonra.
aklım ermeye başlayınca anladım aramızda 8 yaş varmış. olmaz bişeymiş. imkansızmış bizim aşkımız. 12-13 yaşlarında açıldım ben buna durumu izah etti.
