17.
-
ben gökyüzümü kaybettim kaybedeli,
kuşlarım uçmayı unuttu.
gökyüzümün kuşları,
hasretimin kuşları,
sevdamın kuşları...
her biri kırdı bir kanadını,
bir kanatları kırık,
gökyüzümün kuşları,
hasretimin kuşları,
tek kanadı kırık,
şiirimin kuşları.
tek kanatla uçmaya çalıştılar,
tek kanatlı göküyüzümün kuşları,
hasretimin kuşları,
sevdamın kuşları...
tek kanatla koşmaya çalıştılar,
koştular koştular, takıldılar.
gökyüzümün bulutları,
hasretimin bulutları,
sevdamın bulutları,
çelme taktı tek kanatlı,
hasretimin kuşları,
hasretimin kuşları,
sevdamın kuşları,
düştüler bir denizin en dibine,
tek kanatlı kuşlar,
yüzmeye çalıştılar,
göküyüzümün kuşları.
her biri,
her birinin bir kanadı kırık.
griden siyaha çalan tüylerinin olduğu kanatları
kırık,
masmavi denizin en derininde,
tek kanatları kırık,
uçmaya çalıştılar,
hasretimin kuşları.
masmavi denizin dibinde,
tek kanadı kırık
sevdamın kuşları.
koştular tek kanatlarıyla,
eşsiz gökyüzüne tekrar ulaşabilmek için,
sevdamın beyaz kuşları.
ve artık,
ne o gökyüzü bana aitti,
ne masmavi denizin en dibi.
masmavi denizin en dibinde,
tek kanadı kırık
şiirimin kuşları.
her kuşun tek kanadı kırık,
artık sahipsiz kalmış,
gökyüzümün kuşları.
artık ne uçmaya gerek kaldı,
ne şiir yazmaya.
tek kanadı değil,
kalpleri kırık
hasretimin kuşları,
şiirimin kuşları,
sevdamın kuşları.
sevgilerle, k.
