üç ay içinde altı anne cinayeti. annenin başın üzerinde yer aldığı bir toplum sözde burası. nedir insanları bu noktaya getiren diye de düşündürüyor. uzmanlar; ben senin yaşındayken ile başlayan cümlelerden, başkalarının çocuklarıyla kıyaslamalardan kaçının diyor da hemen hemen herkes duyuyor bu cümleleri annesinden babasından. bir şekilde tetikleyici unsur olabilir bu cümleler fakat asıl sorun hayatımızın merkezine oturttuğumuz, karşısında saatlerimizi geçirdiğimiz televizyonda. bu cinayet de bunu gösteriyor. buram buram özentilik kokuyor.kırmızıya boyanmış saçlar, dudaklara geçirilen iğneler, çok izlenen filmler... onun haricinde bunları gözümüze sokan kanallar. ilk vukuatları değil ki bu. devletin yapacağı operasyonları açıklamalar, hırsızlar en çok bu yöntemi kullanıyor diye yol göstermeler, annesini şöyle doğradı böyle yaptı diye en kaba tabiriyle eşşeğin aklına karpuz kabuğu getirmeler. artık bu yadsınamayacak ciddi bir sorun haline geldi. öz annesini acımadan kesip doğrayan manyaklar kol geziyorsa ben tırsıyorum feci halde hem kendim hem yakınlarım için. birilerinin ratingcilik oyununa kurban gitmek an meselesi.
