(21 Şubat 1893; Linares, Endülüs – 2 Haziran 1987, Madrid), 20. yüzyılın en önemli gitarcısı olarak kabul edilen ispanyol müzisyen. Gitarın günümüzde yeniden bir konser çalgısı haline gelmesinde büyük rol oynamıştır, ayrıca konservatuvar ve akademilerde ders programlarına alınmasını sağlamıştır. Çağdaş gitarcıları ve özellikle de en büyük öğrencileri John Williams ile Julian Bream'ı etkiledi. Son öğrencisi olan şanslı virtüöz Eliot Fisk'tir. Segovia; doksan yaşını aştığı yıllarda bile konser yaşamını sürdürmüştür.
Küçükken piyano ve viyolonsel çalmayı öğrendi. Ailesinin karşı çıkmasına aldırmayarak gitara da yöneldi. O günlerde gitar içkili eğlence yerlerine yakışan bir çalgı olarak görülüyordu. iyi bir gitar öğretmeni bulmak kolay olmadığından Segovia gitarı daha çok kendi kendine çalışarak öğrendi ve büyük ölçüde sezgilerine dayanan bir teknik geliştirdi.
ilk konserini 1909'da, Granada Müzik Enstitüsü öğrencisi olduğu sırada verdi. 1916'da Barselona'da, daha sonra da Madrid'de gitar çaldı. 1919-23 arasında Güney Amerika'da bir turneye çıktı. 1924'te Paris'te konser verdiğinde, artık üne ulaşmış bir gitarcıydı.
ispanya iç Savaşı (1936-39) çıkınca italya'ya, oradan Güney Amerika'ya gitti. Daha sonra New York ve isviçre'de oturdu. Ama sık sık ispanya'da gidiyordu. Sonunda temelli olarak yurduna döndü.
Segovia repertuvarını, François Couperin, Jean-Philippe Rameau ve Johann Sebastian Bach'ın lavta, vihuela (gitar biçimli ispanyol lavtası) ve klavsen için yazdıkları 150'den fazla yapıtı gitar için transpoze ederek genişletmişti. Ayrıca Mario Castelnuovo-Tedesco, Alfredo Casella, Heitor Villa-Lobos, Joaquin Turina, Manuel M. Ponce, A. Tansman, A. Roussel ve P. Hindemith'in de aralarında bulunduğu birçok çağdaş müzikçinin gitar için baste yapmasını sağladı.
1981'de kendisine Salobreña markisi unvanı verilen Segovia, Katolik Isabel Büyük Haçı, Kraliyet Filarmoni Derneği Altın Madalyası, Japon Doğan Güneş Nişanı, italya Cumhuriyeti Liyakat Nişanı Büyük Haçı, 1981 Albert Schweitzer Ödülü vb ile ödüllendirilmiştir. 1893-1920 Yıllarının Otobiyografisi adlı kitabı 1976'da, George Mendoza ile birlikte yazdığı, Andrés Segovia, Benim Gitar Kitabım da 1979'da yayımlanmıştır. 1987 yılında vefat etti.
