büyük beklentiyle gittiğim olmamış film. neresinden başlasam bilemiyorum.
er ryan'dan çakılan ayrıntılar filmi heder etmiş bir kere. neler çakılmış derseniz, sniper'ın her atışta bir şeyler okumasını mı söyleyeyim, dürbüne baktığı gözünden vurulan sniper'ı mı anlatayım, timin arasında mermi dağıtma görevi verilen upham rolündeki kızı mı söyleyeyim.
senaryo zorlamanın sonu olmuş. flashback'lerden imanınız gevriyor. klişeden geçilmiyor. örnek mi? madem Irak'tayız madem türkmen köyündeyiz fonda hangi müzik olsa beğenirsiniz. tabi altın hızma. ulan tamam trt ve yeşilçam filmleriyle büyüyen bir nesil olarak klişeler hayatımıza işledi de yedinci sanatla uğraşan biriysen teknik dışında bir şeylere de ihtiyacın var demektir. filmde kullanılacak silahlar türk yapımı olacak diye kasana kadar senaryoda biraz ince işçilik çıkarsaydınız. yani filmin girişindeki o sikimsonik top atıp çocuğu ateş hattından uzaklaştırma neydi öyle? yine o sahnede ki kılık kıyafet nedir? ulan dünyanın neresinde olursa olsun o kılıkla operasyona gitsen 100 metreden ne ayak lan bu tipler diyip gelip silahı kafana dayarlar.
cast seçimi dersen rezalet. o makineli tüfekçi nedir, eşref karakteri necidir, hadi murat arkın'a babasına hürmeten bir şey demiyelim de o eğitim sahnelerindeki atıf emir benderlioğlu nedir? sırf kaslı diye sıfır yetenek o adamı ne diye koydunuz filme? oğuz'un manitası diye koyduğunuz o kız niye vardı mesela? o olmazsa filmde ne eksik kalacaktı? bekir'i niye evlendirdiniz? hadi evlendirdiniz o mekan seçimi neydi öyle?
tamam türk filmi, tamam teknik fena değil ama senaryo, cast ve mekan seçimi, diyalogları boş mu verelim?
