4 sene boyunca özgürce gerçek üniversite hayatını yaşayabilmiş o şanslı insanların sonbaharı, kışıdır. bir işe gir artık'lardan evdeki kanlı bıçaklı iktidar kavgalarına, eski günlerdeki gibi yalnız kalıcam diye evden kaçıp kaçıp gitmelerden sokaktaki insanlarla kavga noktasına varan geçimsizlik eğilimlerine kadar gider.Aile bağımlısı gençlere son derece garip gelen ve mezuniyet psikolojisi gibi bir terime mahkum edilmeye çalışılan bu durum aslında genç bünyeler için hayatın ayrım noktalarından biridir.Ya kış şartlarında bir hayata alışılmaya çalışılacak yada yeniden bahara doğru koşma isteği tahammül edilemez olacaktır.
5 ay sonra master için üniversiteyi okuduğum şehre döndüğümde buz gibi havada mutluluktan bağrı açık dolaştığımı hatırlıyorum.hepimiz zaten öleceğiz en azından istediğim şeyi yaparak ölmeyi tercih ederim dedim,hala da derim.
