bu döneme ilişkin aklımda en ince ayrıntısına kadar kalan anı öğle uykularıdır.
sıcak yaz günü uyunan öğle uykusu ve akşama doğru mahalledeki çocuk sesleriyle uyanmak. evin içinde güneşin batmasına özgü koyu bir turunculuk...
o zaman renkler daha mı canlıydı ya da sesler daha mı netti bilmiyorum ama bir şeyler farklıydı. bu fark da sanırım çocukluğun o anlaşılmaz büyüsünden geliyor.
