"harika olanı harika yapan şey, onun sıradanlığı ve sıradan olanı sıradan yapan şey, onun harikalığıdır."
sıradan diyenlere ithafen.
çünkü "ancak anlatacağı hiçbir şey kalmadığında insan kendisi olmaya iyice yaklaşmış demektir" derdi şehzade. "ancak, insan anlattığı şeylerin tükendiğine , bütün hatıraların , kitapların, hikayelerin ve hafızanın sustuğuna ilişkin o derin sessizliği içinde duyduktan sonradır ki, kendi ruhunun derinliklerinden, kendi benliğinin sonsuz ve karanlık labirentlerinden kendisini kendisi yapacak kendi gerçek sesinin yükselişine tanık olabilir.
