Eskiler de kalmış, kalması gereken bir tartışma bu. Bu tartışma Akif paşa adem kasidesini yazdığında, bu tartışma Namık Kemal hürriyet kasidesini yazdığında, bu tartışma ziya paşa gördüm redifli gazelini yazdığında çoktan bitmişti aslında. Ama kimse fark edemedi. Sanatı toplum için ve sanat için ayırmanın saçmalığını bir türlü anlayamadılar.Güya Sanat için sanat anlayışıyla yazılmış bir şiir de ne denli toplumsal içeriğin olduğunu ya da tam tersi güya sanat toplum için anlayışıyla yazılmış bir şiir de ne denli estetik zevk olduğunu göremediler. Sorarım size, sanat sanat içindir diyen ve 1.Tanzimat sanatçılarından ayrılan recaizade, şevkı yok şiirini veya oğlu nejad'a yazdığı şiirleri toplumdan soyutlayarak mı yazdı?
