sırf sesini duymamla depresyona girdiğim, kanalı değiştirince hayata yeni bir sayfa açtığım iri sunucu.
bunu gördükten sonra efendim samimiyet ödülü diye bir şey olsa alıp esra ceyhan'a veresi geliyor insanın. o derece yapmacık, itici, kaknem bir kişilik. ağlar, ağlatır, çevresindekilerin ve televizyonda onu izleyenlerin hayatlarını mahveder. televizyon programı nihayetinde kardeşim neden oraya karakol muamelesi yapıyorsunuz? yok efendim kocası çocuklarını göstermiyormuş da o öbürünü berikiyle aldatmış da diğeri 5 yıldır kayıpmış. bu memlekette polis, mahkeme diye bir şey var kardeşim! niye tv'ye çıkıyorsun?
bir de programına çağırdığı konuklar yok mu... yahu yaklaşık iki senedir yapıyorsun şu nalet programını bir tane ünlü konuk gelmedi kardeşim senin programına. hep aynı konuk siyah saçlarının önünü jölelemiş takım elbiseli kıro bir adam. sadece isimler değişiyor, belki takım elbisenin rengi... ve hep sivas'ın yollarına yahu... başka türkü mü yok şu memlekette be kadın! programına gelebilecek en ünlü isim fatih kısaparmak'tı o da kocan zaten. nasıl yaptıysa artık senle evlenmek gibi bir hatayı? neyse... ama pes etmiycem sözlük. her gün dayanabildiğim kadar izlemeye çalışıyorum bunun aptal programını-ki bu süre 10 dakika falan oluyor-her seferinde farklı bir aptallığını keşfedip babaanneme söylüyorum, ama yok... kadın izlemekten vazgeçmiyor. nasıl bir büyü yaptıysan artık televizyondan... uri geller'den betersin. neyse ucu kaçmasın... babaanne bunu okuyorsan izleme o kadını bir daha!
