Çok özledim desem? Gelirmisin güneş sistemim? Öyle de bir yokluğun içindeyim ki şu an. Geçtiğimiz sokaklardan geçiyorum sensiz. Bir anda hayalin canlanıyor. Köşede bankta oturuyoruz. Yapacak bişey bulamamışız sırtımı yaslamışım sana sen kafanı gömmüşsün boynuma. Biraz ötede el eleyiz. Kaldırımın kenarından yürüyorum ben sen dengem bozulmasın diye aşağıda elimi tutuyorsun. Biraz daha ilerleyince sahile koşa koşa giden ikimiz. Sonra yürüyorum. Her zaman buluştuğumuz duvarın üzerinde oturmuş bekliyorsun. ilerleyince ayrıldığımız sapağa geliyorum. Sen arkanı dönmüş ağlaya ağlaya giderken, ben arkandan koşup sarılıyorum.
Bazen içimdeki seslerden beynim patlayacak gibi oluyor. Sen ne geliyorsun. Ne de gidip beni kendi kendime bırakıyorsun. En çokta bu yoruyor beni.
Sonra bir şarkı sözü geliyor aklıma;
Sen imkânsız
Sensizlik imkânsız.
