tuuba otobüse bindi...ardında hüzün vardı..otobüs giderken icinde gibiydik ve bir düğüm de bizim boğazımıza atmışlardı sanki ve öyle yorgunduk ki kalkmıyordu elimiz bir türlü..ve başımızı çevirip bakamazdık arkaya,o zaman anlaşılırdı gülümsemediğimiz..icimizden söyledik bu şarkıyı avucumuzda belkilerle ve sigara dumanı kaçmış gözlerimizle...hem belki şehre bir film gelirdi,bir güzel orman olurdu yazılarda,iklim değişirdi belki,belki akdeniz olurdu,gülümsedik...olmadı..*
