Her final dönemi insanı düşüncelere gark eden fikir.
Şimdi şöyle bir durum var. Hani ders notu almak için kırtasiyeye gidiyoruz ya; ben orada çalışan, bizim notları zımbalayıp para üstünü veren insanları müthiş kıskanıyorum. o aymazlık, o hayattaki düşük beklenti, o "iyi çalışmalar" derkenki rahatlık müthiş değil mi ya. O gün yüzlerce öğrenci gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi bakarken onların birbirlerine komik video izleterek gülmeleri falan... Bilmiyorum bak yine imrendim. Özendim durduk yere gece gece.
