çok seneler evvel bir tv programına konuk olan spikerin ' siz yıllarca gece hayatına gark olduğunuz şimdi ise muhafazar bir hayat yaşıyorsunuz, peki o gece hayatını yaşadığınız için pişman mısınız' diye soru sorunca -aşağı yukarı böyle bir şeydi- ' hayır pişman değilim, o zamanlar yaşanması gereken seferi zamanlardı. tasvip etmiyorum ama kesinlikle pişman değilim' diyerek kendisiyle barışık olduğunu beyan etmiş kişidir.
belki de mütevaziliği olsun, kendine saygısı olsun geçmiş geçmişte kalmıştır dediği için, üstüne üstlük çoğumuzun pas geçtiği hüznü taşıdığı için sebep -ne olursa- kesinlikle imrendiğim ve öyle olmak istediğim insanlardan biridir.
düşün ki şeklin şimalin yerinde, ünün doruklarda herşeye uzanabilecek bir şekildesin fakat bunları boşverip iç alemine çekilip bir yolculuğa çıkıyorsun. bir çok kişiden daha fazla şey biliyorsun. anlamanın ve bilmenin kaçınılmaz sonucu olan kibire kapılmıyorsun. vakur ve makul olarak ortalarda içten gelerek şarkılar söylüyorsun. hiç bir yapmacılığa kaçmadan.
benim diyen adam bunu yapamaz.
işte ahmet özhan budur. mağrur, vakur ama kibirsiz üstüne üstlük dört bir tarafı var olduğunu duyurmak ihtiyacı duyan ve bunun kısa yolu olarak karşısındaki yok etmeğe ve hakir görmeye dayalı ilişkiler kısayoluna tennezül bile etmeyen insan.
ondan alacağımız daha çok şey var, hele ki birçok şeyin pas geçildiği arada derede kalmış kuş mu balık mı belli olmayanların hüküm sürdüğü diyarlarda artık hangi müzik makamıyla vasıtasıyla olur bilmem -kişiye göre değişir- o makul, vakurluğu ve iç huzuru hatırlarız. hatırlamazsak boşverin gitsin bok içinde badem kadınlığını icra edip birbirimizin gözünü oymak için kıldan tüyden sikten taşaktan sebeplerle birbirimize pranga takmaya devam edelim bakalım.
