sanayiciliğe oynayan medya patronlarının içler acısı hali bilinmez, fakat sözkonusu ürünleri kullanan tüketici açısından son derece haklı görülmesi gereken reflekstir.
şimdi zannedilmesin ki, bok atma refleksi içindeki patronlar o ucuz ürünlerin dünyaya pazarlanması için günde 20 saat boyunca son derece kötü koşullar altında köle gibi çalıştırılan milyonlarca çinli için üzülüyor olsun.
ancak genele vurduğumuz zaman da açıkça görüyoruz ki, 1 milyoncularda satılan ürünlerin kalitesi hakikaten rezalet.
neden peki?
çünkü çin ekonomisi sürümden kazanıyor, ürünlerinin kalitesinden değil. tezgahtan 10 milyona aldığınız bir radyonun ömrü 2 ayı geçmiyor genellikle.
ucuz mal kötü mal demek değildir, fakat ucuz mal alacak kadar zengin değilim deyimini de aklın bir köşesinde tutmak gerekir en nihayetinde.
