namını duymayan yoktu o yıllarda sarı paşanın. insanlar çaresizce toplanıp kendi hallerinde bir şeyler için çabalarken, dönen delegelere sordular: nasıldı diye, yüzünde oluşan o nadir ve o yıllarda neredeyse imkansız olan kıymetli tebessümleriyle, kadınlı erkekli herkesin umuduydu o.
gözleri o kadar maviydi ki; baktığı her yeri delip geçiyordu sanki. dediler
