Kendisini çirkin bulur, yüzünü beğenmezmiş. Bu yüzden ömrü boyunca ıstırap çekmiştir; ama o, ne yüzüne bakılmayacak kadar çirkin bir adamdır ne de çirkinliği yazdıklarına bir gölge düşürür. Bilseydi ki kıyamete kadar bu sıfatla anılacak; herhalde o meşhur başım şiirini yazmazdı.
Başım şiirinde şöyle der:
Bî haber gövdeme gelmiş, konmuş
Müteheyyic, mütekallis bir baş,
ayırır sanki bu baştan etimi,
Ömr i ehrama muâdil bir yaş!
Ürkerim kendi hayalâtımdan,
Sanki kandır şakağımdan akıyor.
Bir kızıl çehrede âteş gözler
Bana gûya ki içimden bakıyor.
Bu cehennemde yetişmiş kafaya
Kanlı bir lokmadır ancak mihenim,
Ah Yarabbi, nasıl birleşti
Bu çetin başla bu suçsuz bedenim.
