gün boyu babayı almış halde takılan trafiğe bakılınca anlaşılan gereksizlik, hatta zararlılık.
tıpkı bütün ulusal bayramlarda ve kodaman ziyaretlerinde artık kimsenin ipinde olmayan olayları yalandan "coşkuyla kutlamak ve hatırlamak" için istanbul'un ana caddelerinin kapatılıp, trafiğe çıkanların ağzına edilmesinde olduğu gibi...
zararlılık...
bonus:
istanbul'un fethiyle roma'nın* nasıl çöktüğünü ve yıkıldığını anlatan her patriotik coşkuda ikinci mehmet'in fetihten sonra kendini "kayser-i rum"* ilan edişini hatırlarım da patriot amcalara "adam nerdeymiş, sen nerdesin" diyesim gelir...
ama şimdiye kadar hiç demedim. linç edilmeyi sevmiyorum.
