dedemi üç gün önce kaybettim. aslında benim değil babamın dedesiydi. ama dünyanın en tonton en tatlı dedesiydi. böyle her ona gittiğimde (kıbrısta okuduğum zamanlar) uçağa binince korkmuyor musun? diyip gülerdi. hiç uçağa binmemişti ama çok istiyordu. tek hayalim onu bir günlüğüne kıbrısa götürüp getirmekti. çok görmek istiyordu çünkü orada türklerin olduğuna bir türlü inandıramıyordum. hem cennettir orası diyor hem de gevur yerine neden gittin diyip kızıyordu bana. canım dedem nurlar yağsın üstüne.