şimdi amcamın oğlu benim ergenlik çağlarından önce ergenlikten tahmin ettiğimiz sinir stres gibi bir şeyler yaşadı. o kadar sinirli birisi haline geldi ki saçları dökülmeye başladı. doktora götürdük
- ergenlik başlangıcı bu. fazla üstüne gitmeyin daha fazla ilerlerse bi doktora gösterin.
dedi. inanamadık, helal olsun dedik. doktor dediği psikiyatrist. kendine güvenmediğinden değil. herneyse efendim, dökülmeler ve stres hala devam. lan dedik böyle olmaz bu. bi koşu psikiyatriste gittik. harbiden koştuk yalnız. arabamız yok bizim, ikincisi zaten yakın yerdeydi. ama neden koştuğumuzu bilmiyorum. anlattık doktor hanıma, o da
- ergenlikten dolayıdır, olur böyle. ilerlerse doktora götürün.
dedi. hay sokayım böyle işe, noluyo *mına koyayım derken, televizyonda bioxcin denilen saç dökmelerine karşı ilacı gördüm. hemen söyledim amcama.
- tamam onu deneyelim yoksa çocuk kel kalcak yavv
dedi o da. denedik bir süre, 2 hafta sonra kıllanma başladı amcamın oğlunda ama kafasında değil, kafasında da göz, kulak olan kafasında değil. çocuğun pipisi, daşaa kıllanıyodu. sonra
- lan ne salağız yav, ergenlikte ya bu..!?
dedik. 2 ay geçti hala normal kafada kıllanma yok.
şuan amcamın oğlu kel benim. hala ''olur öyle'' diye o doktordan o doktora gönderip duruyorlar.
ama çoğu kişide iyi olan bir ilaç, bu ilaç. bizim amcaoğlunda bozukluk var, yoksa tavsiye ederim.
