Jurnalciliğin, ispiyonculuğun, değer ve anlam kazandığı, garip günler yaşadığımıza delalet söz öbeciğidir.
Hani şu, akşam ezanı okunmadan evvel, eve gitmek zorundanda olduğumuz, çelik çomak oynadığımız günlerde bile ispiyoncu sümüklü çocuklardan nefret ederdik hani?
N' oldu?!?!
Hangi ara bu sümüklü ispiyoncu bebe prim yapar oldu?!?! Haa, hangi ara?!?!
