ne kadar herkes bunun bir şehir efsanesi olduğunu bilse de içten içe tüm liselilerin içinde var olan bu umut nedeniyle hemen hemen tüm liselileri kapsayan tanım.
Ben de üniversitenin ilk gününde içimde bi umut gidip oturmuştum amfiye. daha dakka bir gol bir yanıma bir hatun oturdu güzelcene, çapkın bakışlar, göz süzmeler falan. sonra hafiften muhabbete girdik, "lan" dedim "gerçekmiş hakkaten. şimdi eline aldı alacak."
ama sonra ders bitti, gitti, gidiş o gidiş. ondan sonra epey bi beklemek ve efor harcamak zorunda kaldım sevişmek için. neyse, internet sağolsun, sökün ettiler sonra.