1700'lerin sonu 1800'lerin başı, torbacı kılıklı ingilizler hindistan'dan topladıkları afyonları çin pazarına satmaya başlar. gel zaman git zaman çin'de imparator dahil herkes leyla gibi gezmeye başlar. imparator bile başlar afyon sakızına. çinliler elindeki avucundakileri ingiliz tüccarlara kaptırırlar. ingilizlerin kazancı böyle değil dış ticaret gelirlerinin 3'te 1'ini oluştur. sonra bi gün başlarım lan böyle işe, diyen imparator afyonu yasaklayıp aracı torbacıları yakalar, malları yakar ve ingiliz tüccarların girişini yasaklar.
ingilizler atarlanır; hoopp noluyo buna mani olamazsın yığarım buraya binlerce gemi, diyerek tehdit eder. imparator Daoguang atara atar gidere gider yaparak iyice kapana kıstırır tüccarları.
sonra hindistan'dan gelen onlarca gemiyle 3 yıl boyunca bam bam bombalar çin kıyılarını. şangay, hong kong, guangzou, hangzou falan yerle yeksan olur. çinliler arada bi karşılık vermek için gemi yollarlar, ama ingilizlerin buharlı gemileri çin'in sandallılarını tek tek avlarlar. akıllı ingilizler karaya ayak basmaz. sadece gemilerle işi götürür.
savaş biter, haliyle çin pes eder. ingiliz torbacılara vergisiz serbestçe ticaret hakkı verilir. hong kong ve şangay otonom böge ilan edilir. günümüzde de devam eden hong kong sorununu da başlatmıştır.
ayrıca savaştan sonra çin için "kağıttan kaplan" isimli sıfat yerleşir litaretüre. herkes eğlenmeye başlar çin'in aciziyetiyle; ulan 1 milyar kişisiniz 30 tane gemiye boyun eğdiniz.
