iç burkmaktan daha fazlasıdır , ortaokul çağında 13-14 yaşında ailenin ilgisizliği, parasızlık işte daha aklınıza ne gelirse bir çocuksunuz ve yanınızda sadece yurttan birkaç arkadaşınız varken bir anda ne yurdunuzun ne de artık o arkadaşlarınızdan ayrılmak zorunda kalınca sizi bırakmakla görevlendirmiş insana giderken tek söyleyebildiğiniz şeyin "hiç kıyafetim yok bi pijamam bile yok üstümdekilerle mi kalacağım " dediği dünyada kendinizi en aciz hissettiğiniz andır. Kalmaya, terk edilmeye, ayrılmaya bu denli alışmış bir çocuğun hiçbir şeyi sorgulayamadığı bu dünyada bu ülkede neden yaşıyoruz zerre kafam almıyor. Böyle dünyanın , böyle düzenin canı cehenneme ! Böyle güzel çocuğu/çocukları bu hale koyanların iki yakası ne bu dünyada ne de ölümden sonraki dünyada bir araya gelmesin. Bu dünyada adalete inanmıyorum zaten de bir gün sözüm olsun seni bulacağım çocuk , elimden yüreğimden mesleğimden çok daha fazlasını yapacağım. Yüreğinin güzelliğine el değmesin, gölge düşmesin hep yüzündeki o mahçup ifadeyle aklımda olacaksın.
