aldous huxley'i çok sevmeme ramen bu kitabını bir türlü okuyamamıştım ben de vize yerine geçen sunum ödevi olarak bu konuyu seçip okumak için zaman yaratmış oldum. aslında sunumumu yapmama ramen hala kalan bir 50 sayfası var. fakat o kadar içim rahatladı ki. algı kapıları, cennet ve cehennem, kadim felsefe gibi kitaplarını okuduktan sonra ada ve cesur yeni dünyayı okumaya çekimser yaklaşıyordum. zira ben de tüketim toplumunun aslında bir parçası- malesef ki- olduğum için kitabı okuyup görmek ve anlamak istediğini alıp kapatan tiplerdenim. o nedenle çok büyük bir beklentim yoktu. fakat bu kitap bir harika dostum her şeyi yüzüne yüzüne çarpıyor insanın ve öjenik temelli düzenle birlikte de neredeyse öjeniklerin kutsal kitabıymışcasına yıllardır cesur yeni dünyaya giden yolu farkediyor ve de bir ürpertiyle bu düzene giden yoldaki doğru yanlış kavramlarını tekrar sorgulamaya başlıyorsunuz. kitabın lümpen, entellektüelite peşinde koşan, 3.dalga insanlara da alegorilerle verdiği haz cabası.
