Bence mesele intihar etmek değil. Bu zaten kolay olan yöntem. Yani kafaya koyan biri öyle ya da böyle beş saniyelik acıya katlanır, hayatına son verir. Mesele kalıp da tutunmaya çalışmak. Kaldı ki hayat bu noktada gerçekten yaşanmaya başlıyor. Bakıyorsun ki ne yollar var karanlık, ne acılar var yaşanmış, ne hayatlar var bitmiş ama devam ediyorlar. Her yerdeler. Git köşedeki büfeye sor, her gece neden bu soğukta sabaha kadar açık diye bakalım. Öyle hemen oyunu bozup da bırakmak olsa kimse yaşayamaz, muhtemelen kimse de başarılı olamazdı bu oyunda.
