Üzülüyorum arada, kırılıp, incinip lime lime dökülüyorum baba. Senin sessizliğin gibi sessizlik kaplıyor içimi. Bazen dalardın sessizce derinlere. O zamanlarda ne düşündüğünü daha çok düşünüyorum artık. Ne düşünüyordun baba? Bizi mi, geleceği mi, annemi mi, iş mi? Ne düşünüyordun da öyle sessizlik çöküyordu dudaklarına.
Arada duygularını paylaşıyorsun bir tek benle. Diğerlerine söyleme bilmesinler diyorsun. O an nasıl zoruma gidiyor var ya baba. Sen kıyamadığım insansın, sen suskunluğundan korktuğum ama sonuna kadar da güvendiğim insansın babam.arada gelip sarılıyorsun eskiden de yapardın bunu. Kız kardeşimle beni kucağına alıp taşırdın ki hala aynı şeyi yapmaya çalışıyorsun arada herşeyim. Başımı dizlerine koyup saçlarımla oynamanı seviyorum.
Merhametini seviyorum babam. Babaannem bizde kaldığında annem yıkamıştı da sen de oturup saçlarını taramıştın annenin, tırnaklarını kesmiştin. O nasıl bir merhamet babam. Bir sene olmasına az kaldı ama seni annenin cenazesinde ağlarken gördüm baba. Kıpkırmızı gözlerinle. Biliyor musun baba? Senin ağladığını görene kadar ağlamadım ben o cenazede. Yanında olmak istedim baba sana gelmek istedim ama teyzem bırakmadı. Sana sarılıp omuzumda ağlamana izin veremedim baba teyzem izin vermedi. Biliyordum ki sen ağlamamıza dayanamazdın ama seni ağlarken görünce de ben dayanamadım babam. Sen hep yanımda ol olur mu ihtiyacım var hala sana. Torununu görmen lazım, Gelinin olması lazım. Mutlu ol babam hep mutlu ol. Öperim o güzel gözlerinden ve merhametli yüreğinden kurban olduğum.
