seksenlerden sonra ozellikle bilgisayar kusagıyla beraber toplumdaki samimiyetsizlik
ve dejenerasyondan etkilenerek yozlasmıstır. anadolu rock veya anadolu pop denilen
form dunyadaki folk rock kavramına karsılık gelir.zamanında cok kaliteli isler
cıkaranlar olmustur. mesela mogollar ın yapmıs oldugu anadolu pop albumu fransa da
odul kazanmıstır. jimi hendrix ve pink ployd un da yaptıkları deneysel calısmalarla
farklı yıllarda bu odule layık goruldugunu soylersek albumun kalitesi daha iyi anlasılır.
bu albumden mesela bir "halicte gunesin batısı" altmıslı yıllardaki istanbulun ruhunu
basarılı bir sekilde yansıtır. kult bir albumdur, klasiktir.
bugun bu kalitede muzik yapan insan yok. mogolların kendisi dahi bu capta bir is
kotaramamıslardır sonradan. cunku muzik dedigin toplumun ruhundan beslenir.
sanatcı-muzisyen hayattan-insandan beslenecek ki kaliteli bir is ortaya cıkaracak.
toplum cururken dejenere olurken muzisyenden de cok fazla birsey bekleyemezsin.
bugun bizim toplum olarak en buyuk derdimiz samimiyetsizlik, cagın hastalıgı bu.
o yuzden lagım cukurunun basında cicek-bocek sarkısı soylemenin anlamı yok.
once toplumun temizlenmesi lazım. bu anlamda protest bir tavır takınıp muzik yapmanın da
bir samimiyeti yok. ortalıgı bok goturuyor ama kimsenin burnu koku almıyor.
o yuzden mesela turkce rap muzigini de samimi bulmuyorum.
