babamın aynı okulda görev yaptığı öğretmen arkadaşı şaban abiler, hem de 3. kat komşumuzdu. eşi eyza ablanin babası da bir süredir kanser tedavisi görüyordu. bir gün, eyza ablanın ayni zamanda akrabası olan komsumuz, eyzanin babası öldü demiş annemlere. annemler de başsağlığına gitti hemen. meğer adam ölmemiş komadaymis. bizimkiler başınız sağolsun diye girince tabi içeri adamlar şok. nasıl yani demişler. neyse bizimkiler durumu anlatmış... 2 gun sonra adam gerçekten öldü. tabi bizimkiler ikinci kez başsağlığına gidemedi. tövbeler tövbesi bu nasıl acı bir anı. ama gerçek.
