çocukken çok işe yarayan bir yöntemdir. biraz uyanık olup, çocukken izlediğimiz korku filmlerinden de örnek alıp bu durumdan paçayı tamamen yırtabiliriz:
misafirliğe gitmişsindir. oradaki çocuğun -o dönem için çok kıymetli olan- oyuncağını kırmışsındır. annen ayıp olmasın diye ev sahibinin yanında söylenir:
+ kim kırdı bu oyuncağı?
(misafirlikteki çocuk korkarak)
- ben kırmadım.
(anne sana döner ve aynı soruyu sana sorar)
- ben kırmadım.
(anne sinirlenir.)
+ peki ya kim kırdı?
- o kırdı anne. (herhangi boş bir yer gösterilir)
+ o kim.
- bak orda. bize bakıyor.
(anne ve ev sahibi çok tırsar. paçayı yırtarsın.)
