varoş bir mahallede gece konduda kalıyorduk. soba borularının karmaşında, dumanların içinde mahalle maçı oynardık. is kokardık, terlerdik, düşerdik, kalkardık, dizlerimiz yara bere içinde kalırdı. ezan okunurdu evimize dönerdik. baba işten gelsin diye beklerken, sobaya en yakın kanepede uyuyakalırdık... sonra kentsel dönüştük, internetle tanıştık, yazar olduk, işi gücü bıraktık. bu satırları apartman dairesinde, kalorifere yakın koltuktan yazıyorum.
