çocukluğumun en ilginç varlığı. onları izleyerek büyüdüm. onlardan çokça ders de aldım.
henüz 7 yaşındayken onların kablosuz bir iletişim ağına sahip olduğunu çözdüm. nasıl mı ? öncelikle avanak gibi sağa sola giden karıncalardan birinin önüne şöyle güzeel bi şeker ya da çikolata parçasını koyuyordum. karınca birkaç kez yoklama yaptıktan sonra ısırmaya başlıyordu. birkaç dakika sonra az evvel önünü zor gören karıncalar yiyeceği koyduğum yere doluşuyordu. işin ilginci ise yemeği bulan karınca gidip arkadaşlarını çağırmadan gelmiştiler...
14 yaşındayken bu iletişimin varlığını bir karınca belgeselinde gördüm, gerinerek biliyorum bunu canım başka bir şey söyleyin demiştim.
karıncaların bir başka ilgi çekici yanı işbirlikleri... korkunç bir disipline sahipler. insanlardan sonra dünyayı ele geçirecek bir canlı olsa bu muhtemelen karıncalar olurdu... mevcut boyutları daha büyük olsa bize baya sorun çıkarabilirlerdi. belki ilerde mutasyona uğrayıp dev olursalar bizleri yok edebilirler.
