Öyle bir derdim var ki benden çook öte. Böyle ağlamak değilde hani nasıl anlatsam bilemiyorum böyle çatlayacak kadar, hani böyle boğazım yırtılana kadar, gırtlağımdan kan gelene kadar bağırmak istiyorum gibi.
Öyle böyle zoruma gitmiyor bazı şeyler. ve daha beteri de hiç bir şey yapamamak biliyormusun sözlük. Bu öyle acı ki tarif edemiyorum. Bazı insanların karşısında çaresiz kalmak, bazı kişilerin haksızlıklarını yüzüne vuramamak ve daha da beteri, hatta en beteri bu kişilere bir yerde bağımlı olmak. O günü beklemek, Beklerken sabırdan gebermek ve yerin dibine geçmek hatta. Bu lanet birşey. Yani Sabrediyor olmak. Yada sabreden tarafın hep siz olması. Herkes istediği gibi yaşayıp at koştururken, istediği gibi yaşayıp hayatınızın içine sıçarken sizin sadece sabretmeniz gerekliliği.
Çoğu kez rüyalarımda da bu şekilde görüyorum kendimi. Bağırırken ve AğZımdan kan gelirken.
Çok zaman böyle ağlayarak uyanmışımdır korku içinde. Sanırım depresyonun dibine dibine vuruyorum. Gırtlağım düğümleniyor. Son 3 senedir iyi değilim. Ve Bu süre de bazı şeylerden bıkmak için yeterli bir zaman sanırım.
Ulan aldığı her nefes eziyet olurmu bir insanın ya. Her nefeste sıkıntıdan boğazın yanarmı kardeşim. Bu nasıl yaşamaktır. Hani abi bi bok görmedik biz yaşarken ?
Doğduğum gününde, Yaşadığım bu hayatında ben ta amına koyayım !
Sizinde çok sikinizdeydi zaten.
Bakın hayatınıza sözlük.
Hayat çoook kısa.
Ve çok boktan.
iyi geceler.
