pek güzel değil çocuklar. o sebepten fazla acele etmeyin. gençliğinizin kıymetini bilin ve doya doya yaşayın.
bir kere yaralanıyorsunuz. ağır yaralar alma ihtimaliniz yükseliyor. hayat öyle yağdırmıyor artık herşeyi. pek sevilmiyorsunuz da açıkcası. sevmesini istedikleriniz artık eskisi gibi bakmıyor size. çocuk diyip de geçiştirilmiyor kusurlarınız. bir çok şeyi hatasız yapmanız bekleniyor. sanki daha önce o olayı yaşamışsınız, ders çıkarmışsınız da şu an ne yapacağınızı bilmeniz gerekiyormuş gibi bir tavırla yaklaşır insanlar sizlere. büyümek gerçekten çok da keyifli değil arkadaşlar.
son olarakda yalnız kalıyorsunuz. çevreniz dağılıyor. güvendiğiniz insanlar bir yerlere gidiyor kendilerine başka hayatlar kuruyor. pek tabiki sizlerde bir yerlere savruluyorsunuz. sevdiklerinizi kaybediyorsunuz en acısı da. ben 27 yıllık arkadaşımı kaybettim bu sene. bu acıyı tarif etmem imkansız. geçen sene en küçük amcamı kaybettik. 2 sene önce büyükannemi kaybettik. yani gidiyorlar birer birer. allah geri kalanları eksik etmesin başımızdan.
hem sunay akın da dememişmiydi zaten tik tak şiirinde;
......
iki çocuk
rahatlıkla oturduğumuz
kapının eşiğine
kendi başıma zor sığıyorum bugün
büyüdükçe insan
yalnız mı kalıyor ne?
