Biraz geç kalmış da olsam bunları yüzüne söyledim ama hiçbir bok değişmedi.
Ben 12 yaşında iken, kavga ettik ve neden tüm maaşını içki/sigara almak için harcadığını sordum. Sen de bana "ben zaten onları alabilmek için çalışıyorum" diye bağırdın. Ağlayarak son bir kez ümitle gözlerine bakıp "peki bizim o zehirler kadar değerimiz yok mu" diye haykırdığımda, net bir şekilde hayır diyip kapıyı çarpıp çıkışını ölsem unutmam..
Ne bu dünyada, ne de bir başkasında! Asla affetmeyeceğim seni! Eğer gerçekten cehennem varsa, oraya atılmanı ve sonsuz acı çekmeni her an diliyor olacağım!
